süzülür gelir yarımadaya,

Şirket-i Hayriye martıları...

Sırtında İstanbul...

yokuşları tırmanır hamalı!

Seni anlattı dizelerde

Necip Fazıl... Yahya Kemal...

Nazım Hikmet... Atilla İlhan!

Hepsi bir müjdeyi yorumladı;

"Ne güzel asker, ne mübarek komutan!"

Kılıç hakkı Ayasofya

rüyalarımızı süsler elbet!

Her ezan vakti iç çeker!

Fatih,

Süleymaniye... Sultan Ahmet!

Derler ki;

Koca Sinan vurgundu Sultan Mihrimah'a.

Arz-ı veda ederken güneş yükseklerden...

Üsküdar kıyılarında Ay;

"merhaba" derdi suya.

Top koştururdu çocuklar

dikine dikine sokaklarında.

Kabadayılar yaşadı semtlerinde,

fukaralar korumalarında!

Sen aşk dolusun!

Var oldun olalı aşıklar yaşar koynunda.

Bir delikanlı doğdu bağrında,

sana vurgun... sana sevdalı!

Nakış nakış işledi her bir köşeni yıllarca.

Hiç bu kadar emek veren oldu mu sana asırlarca?

Yeniköy'de yalıları coştururken piyanolar...

Mert'ler, Laki'ler, Ali'ler

bahçelerinde omuz omuza oyunlar oynadılar!

Dervişler "-hu" dedi tam tekmil hazır,

Yahya Efendi Dergâhında.

Denize nazır... Boğaz ayaklarının altında!

Unutulmuş, terk edilmiş

Bahriye'de Mevlevihane

Dert edindi müminler

imar edip kavuşturdular asıl hale.

Baykuşlar

Boğazı zincirleyecek kadar zeki;

Ebul-Feth, Kayzer-i Rûm,

gemileri karadan yürütecek kadar deli!

Sürdü Haliç'e küheylanını

Kükredi:

"Bir gece ansızın gelirim,

katarım imparatorluğuma krallığınızı!"

Bir kez daha şahlandı

devlet-i ebed-müddet!

Genç Hakan oldu;

karaların ve denizlerin sultanı!

İmparatorluksa; kurulanın adı!

Korundu, kollandı;

Şeyhülislam...

Patrik...

Hahambaşı.

Endülüs'te kıtanın bir ucunda;

Barbarlar tarumar etti

büyük medeniyeti...

asırlar sonra

Ey, ülkemin çocukları,

Uyanık olmalı... tetikte olmalı;

İstanbul Türk olalı, İslam olalı

altı asır olmadı daha...

UNUTULMAMALI!