Gönüllü yöneticilik; hafta sonları evlerinde çocukları ile yapacakları sabah kahvaltısından ve aileleri ile geçirecekleri zamandan çok deplasman yollarını, futbol sahalarını; yenmeyi ve yenilmeyi, sevinçleri ve hüzünleri ile büyütüp, acıyı bal eyleyen yöneticilerimiz, amatör futbolumuzun gerçek kahramanlarıdır.

Amatör spor kulüplerimizde hep onlar vardır. Sadece varlıkla değil yoklukla da var olmanın ve gönüllülüğün anlatılmaz emeği ile bezenmiş, sevgi zenginliğini futbol takımlarının forma renklerinde hissetmiş ve doyasıya yaşamışlardır.

Her pazar maç için evden çıkarken şu sözleri çok duymuşlardır eşlerinden: “Bitmedi şu maçınız yenseniz ne olacak yenilseniz ne olacak bilemedim gitti!” “Kimse de bilemedi zaten yenge, kendileri de dahil o maçların bittiğini ya da bitmediğini.” Çünkü saf ve arınmış yüreklerinde futboldan başka bir sevdaya yer vermemişti onlar.

Maçların öfke sarmalında mısraların yerini, bazen küfürlü kafiyeler alsa da duyguları vardır onların. Belki kendilerini kaybedip kavgacı olmuşlar ama galip geldiklerinde olduğu gibi mağlup olduklarında da büyük olabilmişlerdir her zaman.

Tribünde ya da yedek kulübesinde, takımının attığı bir gol sonrası “helal olsun sizlere” diye haykırıp, terle ıslanmış, kazançlarını kulüplerine harcayanlar da onlardır. Yaşamla buluşmalarının senaryosunu, takımlarının maçlarına göre kurgulayan, şarkıları takımları için uyarlayıp taraftarları ile bütün olanlar da onlardır.

İlçelerinin, kasabalarının, köylerinin ya da mahallelerinin spor kulüplerine nihayetsiz sevdalı olanlarda onlardır. Bitmez tükenmez heyecanları ve aşkları ile bugün olmadı, yarın mutlaka nakaratıyla klasik “önümüzde ki maçlara bakacağız” sözlerini söylemekten bıkmayan da gene onlardır.

Takımları küme düşse de eski tabirle gençliği kahve köşelerinden çekip çıkarmanın gururu ile sonuçta hep kazanan ve teşekkürü dibine kadar hak eden de amatör futbolumuzun gerçek kahramanı “onlar” olacaktır.